جدیدترین نوع و موسیقی اذربایجانی بصورت دانلود آهنگ جدید

موسیقی عامیانه آذربایجان با قدمتی طولانی بسیار غنی و رنگارنگ است. در طول تاریخ ، آهنگ ها ، بازی ها ، بازی ها و مگام هایی که مردم دوست داشته اند نقش مهمی در کار روزانه زندگی ، سعادت ، کار و زحمت کشیدند.

موسیقی عامیانه آذربایجان ، که به طور سنتی شفاهی است ، به دلیل شکل و تنوع ژانرهای خاص ، ریتم غنی ، عبارات واضح و ویژگی های منحصر به فرد ملی متمایز است. بهترین نمونه های او ، که توسط نوازندگان عامیانه حفظ شده است ، به عنوان گنجینه های هنری قرن ، قدیمی و با ارزش به دست ما رسیده است.

این یک وظیفه و امتیاز مقدس موسیقیدانان است که از نوار ، ضبط ، حفظ ، انتشار و انتشار مجموعه ها و مجموعه ها در قالب یک اثر تاریخی فرهنگی ، ارائه آن به مردم و به نسل بعدی با استفاده از فناوری های نوین استفاده کنند.

از آغاز قرن XIX علاقه به میراث فرهنگی قرن ها ، سنت ها ، زندگی و موسیقی مردم آذربایجان رو به افزایش است. نمونه ای از این ترانه "Derbandli Fatali khan" است که در سال 1817 در مجله موسیقی Aziatsky منتشر شد. هوا منعکس شده بود چاپ آنها نه تنها به عنوان اولین نمونه از فولکلور آذربایجان ، بلکه برای اولین بار در روسیه نیز ضبط ملودی های اقوام مختلف مهم بود.

مجله موسیقی Aziatsky ، که توسط معلم ژیمناستیک آستراخان ایوان دوبروولسکی منتشر شده است ، در هشت شماره منتشر شد.

ایوان ویکونتویچ دوبروولسکی به عنوان فولکلور-مردم نگار ، آهنگساز ، مخترع سبک اصلی یادداشت ها ، هادی ، ویولونیست ، سلولیست ، آموزگار ، استاد سازهای موسیقی مشهور است. وی یکی از نوادگان نجیب استان موگیلف است. مدتی استاد کارشناسی ارشد موسیقی و آموزش عمومی بود و به زبانهای خارجی تسلط داشت.

در دهه 1810 V. Dobrovolski به عنوان رئیس و گروه های برتر گروه کر متعلق به براتانوفسکی رئیس ثروتمند و معروف بود. وی در ارتباط با انتصاب کاهن اعظم به کلیسای آستاراخان ، با مجریان کر و ارکستر به آستراخان نقل مکان می کند. پس از مرگ براناتوسکی ، دوبروولسکی فعالیت خود را در ورزشگاه آستراخان آغاز کرد. در همان زمان ، او به عنوان یک کارگر تئاتر موسیقی نیز به عنوان بازیگر ، نمایشنامه نویس و capelmaster فعالیت می کند. او غالباً در شبهای خیرخواهانه اجرا می کرد و کارهای خود را نیز انجام می داد.

از آنجا که آستاراخان یک شهر مرزی است ، روسیه در آن زمان با مردم قفقاز و ایران در تماس نزدیک بود.

دوبروولسکی در سالهای نخستین حضور در آستراخان به مطالعه موسیقی عامیانه پرداخت و سعی کرد آهنگ های عامیانه را به موسیقی بیاورد.

در اوایل سال 1816 ، دوبروولسکی تصمیم گرفت یک مجله موسیقی منتشر کند و از طریق کمیته سانسور دانشگاه کازان از استاندار درخواست تجدید نظر کرد. چهار ماه بعد ، روزنامه های کازان خیابان مجله را منتشر می کنند ، و گزارش می شود که یک مجله موسیقی به نام "Aziatsky" در آستاراخان منتشر می شود.

دوبروولسکی ابراز عشق و علاقه خود را به فولکلور موسیقی خود در آن مجله شامل حال و هوای آواز و موسیقی اقوام مختلف در آن مجله بود. در عین حال ، انتشار چنین مجله ای در آن زمان شجاعت قابل توجهی را طلب می کرد. زیرا در آن زمان آستاراخان نه تنها شهری باقی مانده بود ، بلکه یک مکان خاص تبعید نیز بود.

هشت شماره از مجله ، که در سال 1818-1816 منتشر شده است ، در کتابخانه سن پترزبورگ به نام پس از سالتکوف ذخیره می شود. درمجموع ، دوبروولسکی 32 ترانه و موسیقی منتشر کرد. او نه تنها نمونه هایی از فرهنگ عامه را با انتشار در همان مجله حفظ کرد ، بلکه موفق شد آنها را به طور گسترده ای در دسترس قرار دهد.

همه نت ها به جز ترانه Derbandli Fatali Khan ، که در "Magazine Musical Aziatsky" منتشر شده است ، به همراه متن های ترانه ای اصلی و ترجمه شده به پیانو منتقل شدند. برای درام)

الگوی نت به احتمال زیاد به دلیل بداهه نوازی گسترده ترانه و غنای ریتمیک آن است که باعث می شود ضبط نت ها دشوار شود و در نتیجه جریان بی وقفه ملودی. این امر درک ساختار آهنگ را دشوار می کند. در حالی که توالی های ملودیک در سکانس ها مشهود است ، به ویژه در قسمت اول آهنگ ، به وضوح از پیشرفت های بعدی که هسته اصلی تمثیلی-موضوعی را در خود دارد جدا می شود. این ملودی با طیف گسترده ای از تقارن ، طیف گسترده ای و تزئینات زینتی مشخص می شود که ثابت می کند این ملودی منحصر به موسیقی محلی است.

شرق گرایی کلاسیک روسی نه تنها به عنوان یکی از ویژگی های بارز و متمایز خود شهرت بزرگی کسب کرد ، بلکه بیانگر یک تاریخ طولانی از روابط روسیه با تعدادی از کشورهای شرقی بود. این روابط به ویژه در قرن 19 فعال است. از آن زمان به بعد ، ارتباط و غنی سازی فرهنگ های ملی و تشدید روند مشاهده شده است. در این راستا ، اطلاعات ارائه شده توسط E. Kann-Novikova در مورد انتشار مجموعه ای از ترانه های محلی آذربایجان در دهه 1920 بسیار جالب است. وی نوشت: "در اواخر سال 1820 در پترزبورگ مجموعه ای از 6 ترانه فارسی (یعنی آذربایجان - آی) به همراه متن هایی از مجموعه" مگام "منتشر شد ..." در این مجموعه نمونه های کلاسیک از موسیقی عامیانه ، یکی از ترانه هایی که معمولاً توسط تار و کامانچا خوانده می شود ، بسیار نزدیک به موضوع گروه کر فارسی 2 است.

علاقه عمیقی به فرهنگ عامه آذربایجان را می توان در آثار M. لرمانتوف مشاهده کرد. در حالی که در سال 1837 در جمهوری آذربایجان ، نامه این شاعر به S. Rayevskiy نشان می دهد که وی در شوشا ، گوبا ، و شاماکی بوده و مایل به یادگیری فولکلور و زبان بود. M. Lermontov اظهار می دارد که در یادگیری زبان آذربایجانی ، "من یادگیری این زبان را شروع کردم و به طور کلی در آسیا به عنوان یک زبان فرانسوی در اروپا ضروری است." 3 تصادفی نیست که تعدادی از آثار او ، به ویژه آثار Ashig Strange ، با نام مستعار مادر ، پسر ، ساز و. سرشار از کلماتی مانند

مضمون قفقاز ، فرهنگ ، معیشت و سنت های آن نیز نقش مهمی در کار نویسندگان و شاعران برجسته روسی A. A. پوشکین ، L. Griboyedov ، M. Lermontov ، L. Bestujev-Marlinski و دیگران ایفا کرده است.

موسیقی عامیانه قفقازی و شرقی به طور کلی می توان به M. Glinka ، نوازنده نابغه کلاسیک روسی ، ردیابی کرد و در تعدادی از آثار وی در ژانرهای مختلف4 دیده می شود که مهمترین آنها اپرا "Ruslan and Ludmila" است.

علاقه گلینکا به فرهنگ عامه در قفقاز و ملل همسایه اتفاقی نیست. برعکس ، جالب است که علاقه این آهنگساز برای آموختن زبان آذربایجانی از استاد جعفر (پدر دانشگاهی مصطفی بیگ تاپچوباشوف) در خانه شبانه روزی بلاگوورودایا ، علاقه وی به موسیقی عامیانه در حالی که در قفقاز شمالی است و درباره زندگی A. Pushkin و A. Griboyedov. مثال خوب این واقعیت است که آنها به آنچه می گویند توجه می کنند. علاقه مندی به فرهنگ عامه شرقی و همچنین ضبط ملودی ("آن را از قلعه تا قلعه دیدم") که در سال 1829 توسط دبیر شاهزاده ایرانی خسروف میرزا شنیده شد ، این موضوع را دوباره اثبات می کند.

مشخص است که این آهنگ به طور گسترده در منطقه جغرافیایی پخش شده است. بنابراین ، N. دمیتریادی اظهار می دارد که وی 27 نمونه از این آهنگ را شناسایی کرده است ، 7 تای آنها آذربایجانی ، 5 ازبک ، 2 نفر از الجزایر و 2 نسخه فارسی هستند!)

خلاقیت A.Alabyev ، که با برداشت های موسیقی از فولکلور Gral ، آسیای میانه و قفقاز ارتباط نزدیکی دارد ، نیز نیاز به توجه جدی دارد. در حالی که در قفقاز ، در سال 1816 ، او تعدادی از موسیقی عامیانه را جمع کرد و چندین اثر را در مورد قفقاز خلق کرد. در این رابطه به خاطر forbeiiano او

چهارگوش فرانسوی آوازهای آسیایی مورد توجه ویژه ای است .5 سریال های این اثر با نام های "گوگلی گرجی" ، "جمهوری آذربایجان" ، "تاماشا" ، "بایازتسکا" ، "اجرای کومایک" ، "لزینکا" نامگذاری شده است. قسمت های بایازتسکا: در ابتدا ملودی رقص آذربایجانی با آهنگ "تاماتاما" احساس شد و دوم آهنگ محبوب "در پایین قلعه".

بنابراین ، ما با استفاده از ملودی آواز عامیانه آذربایجانی روبرو هستیم ، که هنوز هم در آثار آهنگسازان بزرگ روسی قرن گذشته M.Glinka ، M. Balakirev ، A.Alyabyev زندگی می کنند. در همین ارتباط ، یک سوال مشروع مطرح می شود: چرا این ملودی ساده توجه بسیاری را به خود جلب کرده است و باعث علاقه زیادی به کلاسیک های موسیقی روسی شده است.

به نظر ما دلایل این امر را می توان در درجه اول با این واقعیت توضیح داد که این آهنگ نه تنها در قفقاز بلکه در بین مردمان شرقی نیز رواج دارد و ثانیاً برای هنرمندانی که موسیقی اروپایی را از نظر سادگی ملودی و ساختار ریتمیک مطالعه کرده اند.

منابع :

http://mediajx.com/story6894012/آهنگ

http://bookmark-dofollow.com/story5797862/آهنگ

http://bookmark-template.com/story5807369/آهنگ

http://prbookmarkingwebsites.com/story3964391/آهنگ

http://socialmediainuk.com/story4389140/آهنگ

http://dirstop.com/story4677963/آهنگ

http://opensocialfactory.com/story3526653/آهنگ

http://ztndz.com/story6183543/آهنگ

http://gorillasocialwork.com/story4676695/آهنگ

http://socialrus.com/story4166024/آهنگ

http://socialmediastore.net/story4529309/آهنگ